رابطه میان interleukin ۴ و ۱۲ با اندازه ضایعات مزمن پری اپیکال
نویسندگان
چکیده
سابقه و هدف: ضایعات مزمن پری اپیکال دندان، عبارتند از بروز پاسخ التهابی مزمن در بافت های اطراف انتهای ریشه دندان. نظر به اینکه سلول های t helper، سلول غالب در این ضایعات می باشند، بنابراین این تحقیق با هدف تعیین رابطه میان غلظت il-4 (به عنوان مهم ترین سایتوکاین القا کننده تمایز t helper2) و il-12 (به عنوان مهم ترین سایتوکاین القا کننده تمایز سلول های t helper 1) با اندازه ضایعات مزمن پری اپیکال صورت پذیرفت. مواد و روشها: در این مطالعه تحلیلی، 38 نمونه از ضایعات مزمن پری اپیکال، مشتمل بر 18 مورد ضایعات با قطر بزرگتر یا مساوی 5 میلی متر (گروه مورد) و 20 نمونه ضایعات کوچکتر از 5 میلی متر (گروه شاهد) جمع آوری شدند. نمونه ها به مدت 72 ساعت، مورد کشت بافت قرار گرفتند. پس از آن با استفاده از روش elisa نسبت به تعیین غلظت il-4 و il-12 در مایع رویی کشت نمونه ها اقدام شد. از آزمون های mann-whitney u و ضریب همبستگی spearman برای تجزیه و تحلیل داده های آماری استفاده شد.یافته ها: اینترلوکین های 4 و 12 در تمام نمونه ها مشاهده شدند. میانگین optical density مربوط به il-6, il-4/il-12, il-12,il-4 به ترتیب، 006/0±054/0، 01/0±060/0، 116/0±909/0 و 200/1±0902/0 برآورد گردید. فقط بین il-4 و il-12 همبستگی معنی دار آماری وجود داشت (001/0p<). در این مورد ضریب همبستگی spearman برابر 593/0 بود. نتیجه گیری: با انجام این تحقیق مشخص گردید که احتمالاً در ضایعات مزمن پری آپیکال، سلول های t helper1 و t helper2 فعالانه به یک نسبت شرکت دارند که این امر می تواند بازتابی از جمعیت مختلط باکتریایی در این ضایعات باشد.
منابع مشابه
رابطه میان Interleukin 4 و 12 با اندازه ضایعات مزمن پری‌اپیکال
سابقه و هدف: ضایعات مزمن پری‌اپیکال دندان، عبارتند از بروز پاسخ التهابی مزمن در بافت‌های اطراف انتهای ریشه دندان. نظر به اینکه سلول‌های T helper، سلول غالب در این ضایعات می‌باشند، بنابراین این تحقیق با هدف تعیین رابطه میان غلظت IL-4 (به عنوان مهم‌ترین سایتوکاین القا کننده تمایز T helper2) و IL-12 (به عنوان مهم‌ترین سایتوکاین القا کننده تمایز سلول‌های T helper 1) با اندازه ضایعات مزمن پری‌اپیکال...
متن کاملرابطه حضور و غلظت IgE با وسعت ضایعات مزمن پری اپیکال دندان انسان
ضایعات مزمن پری اپیکال دندان مشتمل بر پاسخ التهابی مزمن در برابر تحریکات میکروارگانیسمی می باشند که طی آن بافت سخت استخوان آلوئل بوسیله بافت همبند (بافت گرانولاسیون) جایگزین می شود. نظر به حضور عوامل سیستم ایمنی در ضایعات مزبور، نقش پاسخهای ایمنی در این زمینه محقق شده است. در تحقیقاتی که تاکنون در زمینه ایمونوپاتوژنز ضایعات پری اپیکال انجام پذیرفته، از بین انواع ایمونوگلوبولینها بر روی IgE کار ...
متن کاملارتباط میان تعداد مست سل ها و غلظت هیستامین با حضور IgE در ضایعات مزمن پری اپیکال
سابقه و هدف: با توجه به حضور قابل توجه عوامل سیستم ایمنی در ضایعات مزمن پری اپیکال احتمال دخالت پاسخ های دفاعی بدن به ویژه در قالب واکنش های ازدیاد حساسیت، در پاتوژنز این ضایعات مطرح می شود. تاکنون براساس منابع موجود از بین عوامل مهم دخیل در واکنش ازدیاد حساسیت تیپ I، فقط به بررسی یکی از این عوامل پرداخته شده، بنابراین این تحقیق با هدف بررسی ارتباط میان درصد مست سل ها و غلظت هیستامین با حضور Ig...
متن کاملرابطه بین IgE و شکست‌های درمان ریشه در بیماران دارای ضایعه مزمن پری اپیکال
سابقه و هدف: ضایعات مزمن پری اپیکال، در نتیجه برانگیخته شدن پاسخ التهابی مزمن در اطراف اپکس دندان بوجود می‌آیند. علت اصلی بروز این پاسخ، میکروارگانیسم‌ها و یا فراورده‌های حاصل از آنها می‌باشند که در نهایت یا بطور مستقیم یا غیرمستقیم از طریق فعال ساختن پاسخهای ایمنی باعث تخریب بافت می‌گردند.حضور پلاسماسل‌های تولیدکننده IgE و فراوانی تعداد مست‌سل‌ها در ضایعات مزمن پری‌اپیکال، احتمال دخالت واکنش...
متن کاملبررسی میکروسکوپی ضایعات پری اپیکال همراه دندان‌های کشیده شده
چکیده مقدمه : بسیاری ازضایعات پری‌اپیکال در نمای رادیوگرافی قابل مشاهده هستند اما برای تشخیص قطعی نیاز به بررسی میکروسکوپی است. متاسفانه در بسیاری از موارد دندان‌های مبتلا به ضایعات پری‌اپیکال به علت عدم رادیوگرافی شناسایی نشده، دندانپزشک پس ازکشیدن دندان یا ضایعه مربوط را کامل در آورده بیرون می‌ریزد یا به صورت ناکامل در می‌آورد که باقی مانده ضایعه می‌تواند مشکلات بعدی را ایجاد نماید. در این...
متن کاملرابطه بین اکلوژن تروماتیک و شکست در ترمیم ضایعات پری اپیکال: یک گزارش مورد
مقدمه: موفقیت دندان های درمان ریشه شده با ضایعات پری اپیکال در مطالعات بسیاری گزارش شده است. هر چند در برخی موارد مانند اکلوژن تروماتیک، ضایعات بدون تغییر باقی بمانند. به عبارت دیگر اثر اکلوژن تروماتیک در پیشرفت بیماری های پالپ و پری اپیکال به طور کامل شناخته نشده است. گزارش مورد: این مقاله باقی ماندن ضایعه پری اپیکال و علائم بیمار را بعد از درمان اندو و جراحی مناسب در یک بیمار 17 ساله گزارش م...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
عنوان ژورنال:
journal of dental school, shahid beheshti university of medical sciencesجلد ۲۶، شماره ۴، صفحات ۳۶۳-۳۶۸
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023